akhirnya, telah tiba masanya
senja telah hariku, tidak lagi pagi
tidak lagi rumput yg bergoyang
hiasi pagi ku bersama embun..
kapan hariku?
aku hilang..
aku harus lalui, yg tak ingin ku lalui
harus relakan yg tak terselesaikan
bersama angin, bersama sunyi..
Februari 29, 2008
Maret 6, 2008 at 9:33 am
Kapaannn Kaaawwwiinn…. 😀